martes, 26 de abril de 2016

4º ESO A ópera romántica: A Traviata.



A ópera italiana dominou intensamente a escena europea durante o Romanticismo e boa parte do século XX. As causas do seu rotundo éxito hanse de buscar en varias frontes:
-nunhas melodías airosas, cantables, emotivas e dun aire case popular,
-no trato fascinante que se lles dá á voz e ao canto.
-na posta en escena de argumentos moi emocionais, nos que se debaten conflitos amorosos, sentimentos fortes e situacións desesperadas e pasionais.
En Italia cada función era unha auténtica festa para o público, que se implica no desenvolvemento da acción, aplaudindo, coreando as melodías, aclamando os cantantes ou chorando a lágrima viva.

Características.
Ø  É unha pura expresión de sentimentos humanos, pero levados a unhas consecuencias desastrosas: mortes abandonos, locuras, celos…
Ø  É a época do bel canto con divos e divas admirados pola burguesía.

*      Audicións de arias da ópera "A Traviata":
A Traviata é a ópera mais persoal e íntima de Verdi, o libreto inspírase na obra "A dama das camelias", unha novela de Alejandro Dumas. Estreouse no ano 1854, en Venecia e foi un fracaso. A ambientación contemporánea convertíaa, posiblemente, nunha ópera demasiado realista para un público burgués; de feito o libreto critica dalgún xeito a superficialidades e mais a hipocrisía da burguesía. Por iso suxeríuselle a Verdi que situase a ambientación un par de século atrás para no ferir susceptibilidades. Un dos aspectos máis interesantes de La traviata é o xeito como  Verdi retrata a evolución psicolóxica da protagonista, traducindo coa música os matices da súa personalidade e a evolución dos seus sentimentos.
O xeito de tratar o tema amoroso na traviata amosa elementos e trazos románticos: a entrega total, o sacrificio por amor, un destino fatal, un duelo, unha enfermidades incurable e a morte da protagonista. O mesmo título traviata significa "extraviada", indícanos que asistiremos a un drama humano emocionante.
Argumento:

Violetta é unha moza alegre, coqueta e despreocupadas, que leva unha vida superficial. Nunha das moitas festas ás que asiste en París un mozo rico de provincias, Alfredo, namórase. Violetta dubida; non se atreve a crer no amor verdadeiro. Ao final, decide renunciar ás conquistas amorosas para vivir no campo con Alfredo. O pai do mozo, escandalizado polos amores irregulares do seu fillo, visita a Violetta e pídelle que abandone a Alfredo para lle evitar un escándalo á súa familia. Violetta renuncia a o amor polo ben de Alfredo. Volve a París e déixase ver co seu antigo amante, un barón. Noutra festa coinciden  os dous; Alfredo , humillados, guíndalle con desprezo un feixe de billetes á cara de Violetta en pagamento polo tempo que pasaron xunto. Violetta desmáiase; o inxusto xesto de Alfredo indigna ós invitados. Pasado un tempo, Violetta está morrendo en medio da desesperanza e do abandono. A súa criada dálle unha boa nova: Alfredo soubo do seu sacrificio e, despois de baterse en duelo co barón, ven buscala. Cando chega Alfredo, a alegría dos dous namorados non pode evitar o triste final: Violetta morre pedíndolle a Alfredo que non renuncie a o amor.

O autor:
Giuseppe Verdi (1813-1901) foi un compositor italiano coñecido pola mestría das súas óperas. Aos vinte e sete anos obtivo o seu primeiro gran éxito internacional coa ópera Nabucco, composta a petición do gran teatro de La Scala. A partir daquela sucedéronse as encargas durante uns anos de intenso traballo. O punto culminante deste períodos chegou coas tres grandes óperas: Rigoletto, Il Trovatores e A Traviata.
Verdi elexía con sumo coidado os temas das óperas: supervisaba os libretos e sempre procurou que as personaxes tivesen humanidade e non fosen unha simple escusa para lucir a voz. Con frecuencia, o fondo político e social das súas óperas provocaba a reacción da censura, que lle obrigaba ao compositor a cambiar a localización, matizara situación ou disimular personaxes reais. O seu talento para compoñer melodías insprirasd en conmovedoras, e para plasmar no teatro situacións tráxicas e  heroicas producía un grande impacto nunha Italia ocupada que loitaba pola liberdade. Verdi participou activamente en política e chegou a ser senador.




                                                          Brindis da Traviata.   


                                                              Aria "Sempre líbera" da Traviata.


                                                            Aria " Amami Alfredo".


                                                          Aria "Parigi, O cara" .






No hay comentarios:

Publicar un comentario